Na području RC Subotica, usevi merkantilnog kukuruza se nalaze u fazi približno sva zrna dostigla krajnju veličinu do faze voštana zrelost: zrna su žućkasta do žuta, oko 55 % suve materije ( BBCH 79 – 85 ).
Vizuelnim pregledom useva kukuruza, na više hibrida i lokaliteta, registruju se simptomi mehuraste gari kukuruza (Ustilago maydis), na oko 10% biljaka. Prema literaturi taj procenat zaraženih biljaka smanjuje prinos za oko 2%. Vremenski uslovi tokom juna i jula su pogodovali ostvarivanju zaraza ovog patogena.
Simptomi se uglavnom javljaju na vršnom delu klipa, iako može da napadne sve nadzemne delove biljke. Na zaraženim organima se obrazuju mehuraste izrasline, guke ili tumori sunđeraste konzistencije.
Tumori su u početku čvrsti i svetle boje, ali sazrevanjem opna postaje tamna, skoro crna i tada počinje da puca, pa se kroz te pukotine oslobađa crna prašna masa teleutospora parazita. Teleutospore prezimljavaju u zemljištu i one su jedini izvor zaraze za narednu godinu. One klijaju u dosta širokom temperaturnom opsegu od 8 -35 °C, sa optimumom na 26 - 28 °C. To je i razlog što se gar javlja u drugom delu vegetacije kada su temperature više, a pošto su mlađe biljke otpornije prema gari, bolest se javlja tek kad biljke dostignu 30 – 50 cm. Takođe na usevima oštećenim od grada gar se javlja češće.
Osnovne mere suzbijanja mehuraste gari su:
- gajenje tolerantnijih hibrida na ovo oboljenje
- plodored
- sprečiti mehaničko povređivanje biljke
- održavati dobro izbalansiranu plodnost zemljišta jer velike količine azota praćene nedostatkom fosfora povećavaju šanse za infekciju
- zaštititi biljke od insekata koji svojom ishranom prave povrede na biljci
Sve ovo ipak ne dovodi do iskorenjivanja bolesti s obzirom da se parazit raznosi vetrom i ne postoji nijedan hibrid koji je otporan na ovu bolest.